Passion & Creation

When I was a kid, I loved to go to my Grandmother's(Aaita) place. Summer vacation was apt for going there as we use to get a month long vacation from school. It was a place amidst nature.  The entrance gate made of bamboos is called "Nongola", A huge compound with a beautiful home was the place where we enjoyed our holidays.  Pic 1. Nongola The first thing one will notice is the prayer house called "Guxain Ghor or Naamghar" , where my Aaita used to do her daily prayers to the almighty at the wee hours of the morning. After that Aaita used to take out milk from the cow in that small aluminum bucket, picture of which is still fresh in my mind. Pic 2. Naamghar Pic 3. Bhoral Ghar A Paddy storage godown called "Bhoral ghor" is an essential part of a village home. There was a "Dheki" near Bhoral ghor. It is used by the women of the house for grinding and threshing of rice grains. The rice flour made by this process is later ...

          Yes.. life is a beautiful thing & Living it to the fullest is an art.😇😍😎  NEVER ALLOW THE CHILD INSIDE YOU TO DIE. Don’t let your Childlike nature disappear as you grow old. I always liked to live a cheerful life. According to me, you have one life; so live it to the fullest. Worrying about something in which you have no control upon is just wasting your valuable time. If something is destined to happen then you can’t do anything to stop or change them.  I am fortunate to have a life partner who knows me so well and supports me in each and every Phase Of Life. ALWAYS SURROUND YOURSELF WITH POSITIVE PEOPLE. They will make you believe in your capabilities. These people brings a lot of positive energy with them.  Don’t cry for something which is not yours. If someone/something is meant for you then it will definitely come to you no matter what. You do your bit and you will see that everything is falling into place. Always remember ...

                     **।।আমি দুয়ো আৰু তুমি।।** খবৰ পালোঁ তুমি আহিবা বুলি , সুখ , ফূৰ্ত্তী, উদ্দ্যমেৰে ভৰি পৰিল সেই পুৱা । দুয়ো দুয়োকে সাৱতি ধৰি কৰিলোঁ  এক নতুন আশা, ভগৱানৰ আগত মূৰ দোৱাই কৰিলো দুয়োয়ে প্ৰাৰ্থনা । ১৯ জুলাই ২০১৫, এনে এটি ৰবিবাৰে, দুডাল ৰঙা আচঁ দেখি চাইচিলো বাৰে বাৰে। ভাবিছিলো এটি নতুন জীৱন আহিব আমাৰ মাজত, হ'ব আমাৰ জীৱন নতুন, সাজিব নতুন সাজত। সকলো আছিল অনেক সুখী, কৰিছিল বহুতো কল্পনা , যেন অঙ্কিত হৈছিল আমাৰ জীৱনত নতুন এক আল্পনা।  ৩০ জুলাই ২০১৫, শুনিলো এনে এক কথা ; হয়তো তুমি নাহিবা, মনতে পালোঁ দুখ , কষ্ট ও ব্যথা। জানিছিলো তুমি নাথাকা মোৰ লগত কেতিয়াও , তথাপিও যেন মনত এক আশা আছিল তেতিয়াও। ২১ আগষ্ট ২০১৫, তুমি মোৰ কাষৰ পৰা যাবলৈ ধৰিলা, তোমাক কোলাত ধৰি ৰাখিব নোৱাৰিলো; বিবষ মোক কৰিলা । ৰক্তৰ এটি এটি টোপাল , তোমাৰ এটি এটি অংশ , গৈ আছিল মোৰ মাজৰ পৰা, হৈ আছিল সকলো ধ্বংস। কষ্টেৰে ভৰা আছিল সেই কেইদিন, সকলোৰে আছিল ভিন্ন মত, ভিন্ন প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰতিদিন । ২৬ আগষ্ট ২০১৫, তুমি আৰু নাই মোৰ মা...

                          Nothing in life is forever, May it be friends, relationships or whatever. I found you amongst all of them, I didn't knew we will get along so well. You were my best friend, I always wanted to be in touch; I didn't had any plans for future as such. Life took twists and turns of its own, & We came closer and closer, no longer alone. We started liking each other more and more, Thoughts were so similar & hearts were connected from core. Someone up there had other plans for us rather, Made us believe that we are made for each other..             // 11:45 a.m. , 15th October 2014//

আজি নাই সেই দিন, নাই সেই ৰাতি ; শৈশৱৰ ধেমালি আৰু মৰমৰ সেই মাটি ।। আবেলিৰ সেই খেলাধূলা, আৰু সন্ধিয়া সময়ৰ পঢ়া ; বুজিবলৈ আছিল কঠিন,কিন্তু সেয়া আছিল  জীৱন গঢ়া। যৌৱনৰ দিন পাৰ কৰি গলো, নেপালো একোকে গম চাগৈ এদিন এদিন কৈ জীৱনৰ পৰা দিন হৈ আছিল কম দেউতাৰ আদৰ যত্ন আৰু মা'ৰ মিঠা শাসন সদায় আছিল ; দুয়োজনৰে মৰম আৰু ভালপোৱাৰ কোনো সীমা নাছিল ।। এদিন ওলাই আহিব লগা হ'ল এই বন্ধনৰ মাজৰ পৰা, নিজকে মই হেৰুৱাই পেলালো যেন আকাশত এটি তৰা ।। লাগে লাহে বুজিবলৈ আৰম্ভ কৰিলো জীৱন যে এক সংগ্ৰাম; নিজকে এবাৰ আকৌ বিচাৰি পাই , খোজ ললো অবিৰাম ।।                  //24th October  2014, 5:30 p.m.//

কিয় আজি মই নিস্তব্ধ, কিয় আজি মই নিৰ্লিপ্ত, আজি আছো এই জনসমুদ্ৰত মই, এনেহেন লাগিছে যেন আছো অকলশৰীয়া হৈ। অকলে আগবাঢ়িছো মই জীৱনৰ বাটত নাই চোৱা আজি কোনেও বাট মোৰ নদীৰ ঘাটত।। সঙ্গী হৈছে এই বাটত অচিনাকী চেহেৰা অলেখ, কাৰো কিন্তু নাই সময় ৰবলৈ ক্ষণ এক।। সকলো যেন ব্যস্ত লৈ নিজৰ সাথঁৰ সদৃশ জীৱন , হয়তো এই ব্যস্ততাৰ মাজতে পাৰ হৈ যাব আজীৱন ।।            //১৪ অক্তোবৰ ২০১৪//

There was a guilt that resided inside, Something that is taking me away from the world beside. I was present in the crowd everyday, But used to get annoyed day by day. I was unsatisfied from the life in the past, I didn't know how many days that feeling will last. Days,months,years passed in making a new Me.. Tik Tok Tik Tok time flew like a honeybee. Gradually I realized I have made some decisions right, And then suddenly something stopped, it's my mind n brain's fight. May be today I know that you are happy, There is no reason for me to be unhappy.. Today my happiness knows no boundary.. Everything else in this world seems to be secondary..                    //5th November 2014//